1. با گام کوچک شروع کنید:

صبر درواقع یک مهارت است، بنابراین درست مثل هر مهارت دیگری نیاز به تمرین دارد. کودکان صبور به دنیا نمی‌آیند، اما باگذشت زمان،آن را یاد می‌گیرند خواسته‌های کودک خود را به تعویق بیاندازید تا مهارت انتظار کشیدن را در او تقویت کنید و به کودک بفهمانید صبوری او با پاداش روبه‌رو خواهد شد.
بی‌قراری از ناامنی و عدم اطمینان می‌آید.ما بی‌قراری می‌کنیم چون یک‌چیز را همین‌الان می‌خواهیم باور نداریم که با صبوری آن را به دست خواهیم آورد، کودکان هم همین حس رادارند. هنگامی‌که بچه‌ها به توجه نیاز دارند، به آن‌ها بگویید که الآن مشغول هستید، اما بعد از پایان کار به او توجه خواهید کرد پس زمان مشخصی را ارائه دهید.
 

2. یک تایمر را تنظیم کنید:

مفهوم اندازه‌گیری زمان برای بچه‌ها جدید است، به‌ویژه اگر آن‌ها جوان باشند ؛درک 5 دقیقه یا 45 دقیقه برای آن‌ها دشوار است. به بچه‌ها نمونه‌های بصری بدهید تا آن‌ها را در درک زمان راهنمایی کنید. اگر بچه‌ها زمان را از طریق ساعت شنی ببینند، ارتباط بسیار بصری بازمان ایجاد می‌کنند البته، تایمرهای دیجیتال هم مفید است.
هنگام زمان بازی کودک ناگهان نگویید" آماده شو باید برویم" محیط را پراسترس می‌کنید ؛ کودکان نمی‌توانند احساسات خود را بازمان وفق دهند همین موضوع باعث بی‌قراری می‌شود.
 

3. صبوری را تشویق کنید:

ازآنجاکه صبر و شکیبایی یک مهارت است، ما باید به‌طور مداوم آن را تقویت و اذعان کنیم ، تقویت مثبت یکی از قوی‌ترین انگیزه‌ها برای کودکان و بزرگ‌سالان است.هنگامی‌که بچه‌ها حتی برای مدت کوتاه صبوری می‌کنند، آن‌ها را تشویق کنید شما لازم نیست که آن‌ها را با «جایزه» (مانند یک اسباب‌بازی) پاداش دهید.
فقط به آن‌ها بیاموزید هر کس صبوری کند پاداش می‌گیرد. تقویت کلامی برای بچه‌ها عظیم است بگذارید آن‌ها بدانند که متوجه صبر آن‌ها شده‌اید، نشان دهید که با استقامت و استعداد آن‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرید.
 

4. بی‌قراری را نیز تشویق کنید:

اغلب هنگامی‌که مشغول کارهای روزمره زندگی هستیم کودکان خود را فراموش می‌کنیم ، رفتارهای پرخاشگرانه نشانه‌ای از احساس نادیده گرفتن است.اگر فرزند شما با صبوری می‌جنگد،نشان‌دهنده آن است که رسیدن به مهارت صبوری کار دشواری است پس کاملاً طبیعی است که با طولانی شدن زمان برای رسیدن به خواسته خود عصبی و بی‌قرار شویم.
بزرگ‌سالان همیشه این احساس رادارند بنابراین وقتی بچه‌های شما می‌گویند "من نمی‌توانم صبر کنم! کار سختی است" به آن‌ها بگویید که حرفشان را شنیده و درک می‌کنید. توضیح دهید که انتظار بخش بزرگی از رشد است و صبوری گاهی لازم است.
 

5. صبوری را به بازی تبدیل کنید :

بازی سرگرم‌کننده‌ترین روش است. بنابراین، باعث کاهش استرس و تحریک صبر و شکیبایی می‌شود ؛ زمانی که انتظار یک سرگرمی "چالشی" می‌شود، زمان به‌سرعت می‌گذرد. بچه‌ها یاد می‌گیرند خودشان را منحرف کنند و وقتی‌که انتظار تمام می‌شود، بیش‌ازحد احساس آرامش می‌کنند.
 

6. لذت بردن از فعالیت‌های آرام:

در دنیای امروز، بسیاری از فعالیت‌ها در مورد سرعت هستند ،بازی‌های ویدئویی سریع، سرعت اینترنت فوری. متأسفانه،این شرایط همه ما را بسیار بی‌تاب می‌کند.با انجام فعالیت‌هایی که کمی کندتر هستند، با سرعت سریع مقابله کنید مثل بازی‌های قدیمی تخته‌ای، که بسیار طولانی‌تر از بازی‌های ویدئویی است.
 

7. توقف و بو کشیدن گل‌ها:

بچه‌ها به خاطر درک ذهنی در لحظه با تشویق فعالیت‌های حسی و مشاهدات، یاد می‌گیرند.هنگامی‌که بچه‌ها با انتظار کشیدن احساس ناامیدی می‌کنند، آن‌ها را تشویق کنید تا به اطراف نگاه کنند.
آن‌ها چه می‌بینند؟ آن‌ها چه می‌شنوند؟هنگامی از زمان برای نگاه کردن به دنیای جهان استفاده می کنیم، منطقی تر میشویم. فعالیت های حسی مانند بازی کردن با ماسه ها فعالیت های آهسته ای هستند ، بچه ها را تشویق کنید تا در مورد احساسشان فکر کنند.
 

8. الگوی صبوری :

ما الگوی صبوری کودکان هستیم، کار دشواری است ، بسیاری از ما وقتی سرعت اینترنت پایین می‌آید عصبی می‌شویم، یا در شرایط دیگر. زمان کالایی گران‌بها است ما می‌خواهیم حداکثر استفاده از زمان را داشته باشیم.
کودکان و نوجوانان ما را مشاهده می‌کنند و به همین دلیل در فعالیت‌های خود عجله دارند. الگوی صبوری بودن کار سختی است. اما وقتی‌که در زمان معین به خواسته خود می‌رسیم ،هیچ هدفی برای صبر کردن باقی نمی‌ماند ، شاید نیاز باشد اهداف خود را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید.ممکن است نیاز باشد اهداف خود را مرور کنید ، یک هدف بزرگ را تجسم کنید و مدل سختی کار، پشتکار و صبر را شبیه‌سازی کنید.
 

برای آموزش صبر به کودکان خود نیز صبور باشیم!

آرام باشید و یاد بگیرید برای به دست آوردن خواسته خود صبوری کنید. اگر زمان برایتان طولانی شد از راه‌کارهایی که برای تشویق کودکان استفاده می‌کنید پیروی کنید.صبر عادت است که کیفیت آن به‌مرورزمان بهبود میابد ، کودکان و بزرگ‌سالان می‌توانند باهم کار کنند تا مزایای صبر را بیاموزند.