تکنیک های آموزش صبر به کودکان
هیچکس از انتظار خوشش نمیآید، مخصوصا کودکان و نوجوانها؛ چون ساختار تکاملی و عصبی آنها به گونهای است که علاقه دارند زودتر از همهچیز سر در بیاورند. بهتر است وقتی کودک نوپاست به او صبر و شکیبایی بیاموزیم. ممکن است کمی سخت باشد و کودک مقاومت کند یا ناراحت شود اما این کار به او کمک میکند در آینده بتواند راحتتر با مسائل روبهرو شود و صبر کردن برایش سخت نباشد و البته اگر قرار بود برای چیزی یا کاری صبر کند، رفتارهای ناخوشایندی نداشته باشد.
۱. بگذارید انتظار بکشد هرچیزی را خواست، بلافاصله به او ندهید! دکتر اوسیت (Dr. Osit) در این زمینه میگوید: «اجازه بدهید فرزندتان احساس ناخوشایند انتظار را تجربه کند؛ چون این یک تغییر بزرگ و مهم است». به فرزندتان کمک کنید که بیصبری خودش را مدیریت کند.
۲. به کودکتان دربارهی احساساتش بگویید کودک نوپا وقتی منتظر میماند، نمیتواند احساس سرخوردگی و یأس خود را بیان کند! اما شما میتوانید برای احساسات مختلف او اسمی بگذارید و کمکش کنید آنها را به زبان بیاورد. از طرفی وقتی موفق شد برای چیزی صبر کند، تشویقش کنید. اگر کودک پیشدبستانی شما توانست در برابر چیزی صبوری به خرج دهد، به او بگویید: «میدونم که انتظار کار خیلی سختیه اما تو از پسش براومدی و این خیلی خوبه. تو صبر کردی». نظر دکتر بروکس در این مورد این است که اگر شما برای صبر فرزندتان ارزش قائل شوید، او ترغیب میشود بیشتر تلاش کند و به اندازهی کافی صبر کند تا به نتیجه برسد
. ۳. کودکتان را در اموری که نیاز به صبر دارد، مشارکت بدهید کودکان را به کارهایی که فورا نتیجه نمیدهند و زمان میبرند تا به ثمر برسند، تشویق کنید. مثلا از او بخواهید با لگوهایش یک سازهی متفاوت و کمی پیچیدهتر بسازد، برایش پازل بخرید و از او بخواهید همراه شما بذر گل بکارد و از آن مراقبت کند تا سبز شود. مطمئن شوید که کودک مدام با انواع گجتها و بازیهای کامپیوتری که فقط با فشار یک دکمه جواب میگیرد، سرگرم نیست!